مداخله والدین در زندگی مشترک فرزندان، اگر با درک، احترام و منطق همراه باشد، می‌تواند نقش حمایتی و سازنده داشته باشد، اما دخالت‌های احساسی و کنترل‌گرانه نه‌تنها بحران‌ها را تشدید می‌کند، بلکه استقلال زوجین و زندگی مشترک آن‌ها را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، در روابط خانوادگی، تعیین مرزهای روشن میان والدین و فرزندان پس از ازدواج، ضرورتی حیاتی است و این مرزها نه‌تنها از دخالت‌های ناخواسته جلوگیری می‌کنند، بلکه به زوج‌ها اجازه می‌دهند تا هویت مشترک خود را شکل دهند و والدینی که به استقلال فرزندان احترام می‌گذارند، در واقع به بلوغ عاطفی آن‌ها کمک می‌کنند.

نقش والدین در زندگی مشترک فرزندان نباید مداخله‌گرانه، بلکه ناظرانه و حمایتی باشد؛ حضور آن‌ها در لحظات بحرانی می‌تواند آرامش‌بخش باشد، به شرطی که با درک و منطق همراه باشد و راهنمایی‌های غیرتحمیلی والدین، به فرزندان حس امنیت و اعتماد می‌دهد و از وابستگی ناسالم جلوگیری می‌کند.

ازدواج تنها ارتباط میان دو فرد نیست، بلکه پیوندی میان دو خانواده، دو فرهنگ و گاهی دو طایفه است و این پیوند گسترده، نیازمند درک متقابل، احترام به تفاوت‌ها و تلاش برای هم‌زیستی مسالمت‌آمیز است و هر خانواده، سرمایه‌ای عاطفی برای اعضای خود محسوب می‌شود که در صورت تعامل سازنده، به تقویت حس تعلق و رضایت جمعی منجر می‌شود.

پس از ازدواج، فرزندان به عنوان همسر، نقش‌های متفاوتی را تجربه خواهند کرد و! باید بتوانند استقلال عاطفی خود را حفظ کنند و تصمیم‌گیری‌های مشترک با همسر خود را در اولویت قرار دهند و والدین نیز باید این استقلال را به رسمیت بشناسند و از اعمال نفوذ مستقیم پرهیز کنند، چراکه چنین رویکردی، به تحکیم رابطه زوجی و کاهش تنش‌های خانوادگی کمک می‌کند.

مداخله در زندگی مشترک فرزندان؛ درست یا غلط؟ / ازدواج تنها پیوند میان ۲ نفر نیست، بلکه ۲ خانواده و طایفه را بهم پیوند می‌زند

احمد پدرام، روانشناس و مشاور خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه تمام افراد ممکن است در نقش عروس و داماد یا والدین آن‌ها دچار اشتباه شوند، اظهار کرد: مداخله والدین در زندگی مشترک و روابط عاطفی فرزندان می‌تواند گاهی بحران‌زا باشد، اما گاهی اوقات در صورت وجود بحران در زندگی و روابط آن‌ها، مداخله نکردن والدین برای حل بحران، می‌تواند نشانه ضعف آن‌ها باشد.

وی با بیان اینکه مداخله والدین در زندگی مشترک فرزندان می‌تواند شامل مداخله در بحران و مداخله بحران‌زا باشد، افزود: در صورت وجود مشکل و تعارض در زندگی مشترک فرزندان، والدین باید مداخله‌ای معقول، عاقلانه و منطقی داشته باشند تا از تشدید بحران و ادامه‌دار بودن آن جلوگیری شود.

روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه افراد باید به این پذیرش برسند که ازدواج تنها پیوند دو نفر نیست، تصریح کرد: در واقع ازدواج پیوند میان دو خانواده، دو ایل و دو طایفه است و هر فامیل، سرمایه‌ای عاطفی برای افراد به شمار می‌رود و در صورتی که روابط میان افراد در یک فامیل به درستی برقرار شده باشد، تمام افراد احساس خوشایندی خواهند داشت.

از قضاوت رفتار فرزند خود و همسر او پرهیز کنید / تغییر اولویت افراد پس از ازدواج و آغاز زندگی مشترک

پدرام با بیان اینکه فامیل می‌تواند قدرت هر فرد به شمار رود و قدرتمندی ملی و هویتی او را نشان دهد، ادامه داد: ازدواج نقش‌های جدیدی برای افراد ایجاد می‌کند و والدین باید متوجه باشند که اولویت فرزند آن‌ها پس از ازدواج، همسر آن‌ها است که گاهی اوقات ممکن است همسر فرزند آن‌ها به دلیل کم‌تجربه بودن، اشتباهاتی مرتکب شود.

وی با بیان اینکه والدین باید از عجله و قضاوت فرزند خود و همسر او پرهیز کنند و سعی نداشته باشند که تمام موضوعات را به آن‌ها بیاموزند، گفت: در صورتی که فردی خود یک آگاهی را کسب کند، به بینش می‌رسد، اما در صورتی که والدین قصد داشته باشند موضوعی را خود به فرزندان بیاموزند، ممکن است همسر احساس کند که او مطیع خانواده خود شده است.

روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه آموختن ظرافت‌های پیوند ازدواج از اهمیت بالایی برخوردار است، اضافه کرد: والدین باید بپذیرند که مالک فرزندان خود نیستند و نمی‌توانند با استفاده از ترفندهایی مختلف، فرزند خود را مجبور به اطاعت از خواسته‌های خود کنند و توقع داشته باشند که همواره پس از ازدواج نیز در اولویت تصمیم‌گیری‌های فرزند خود باشند.

والدین برای انتقال تجربیات خود به فرزندان، بهتر است از روش‌های غیرمستقیم و الگوساز استفاده کنند و آموزش مستقیم و تحکم‌آمیز، نه‌تنها مؤثر نیست، بلکه ممکن است باعث مقاومت یا احساس سلطه‌پذیری در همسر فرزند شود، اما در مقابل، گفت‌وگوهای محترمانه و رفتارهای خردمندانه می‌توانند زمینه‌ساز یادگیری عمیق و پایدار باشند.

با ورود به زندگی مشترک، افراد نقش‌های جدیدی را تجربه می‌کنند که نیازمند بازتعریف روابط پیشین است؛ والدین باید بپذیرند که فرزند آن‌ها اکنون در جایگاه همسر قرار دارد و مسئولیت‌هایی متفاوت از گذشته دارد و احترام به این نقش‌ها، به تقویت هویت فردی و خانوادگی کمک و از بروز تعارض‌های نسلی جلوگیری می‌کند.

یکی از چالش‌های رایج در روابط والدین و فرزندان پس از ازدواج، تصور نادرست مالکیت است و والدینی که همچنان فرزند خود را در اختیار خود می‌دانند، ممکن است ناخواسته باعث ایجاد تنش و سردی در روابط زوجی شوند و جایگزینی این نگاه با مفهوم حمایت و همراهی، مسیر رشد و استقلال را برای فرزندان هموار می‌سازد.

کد خبر 893284