جنگ دوساله غزه معادلات منطقه را دگرگون کرد. اسرائیل با وجود قدرت نظامی و هزینه‌های هنگفت، در برابر مقاومت غزه و محور مقاومت شکست خورد و امروز با بحران مشروعیت، اقتصاد و افکار عمومی جهانی مواجه است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، نقل‌قولی مشهور وجود دارد که می‌گوید: «چریک‌ها اگر نبازند، پیروزند و ارتش کلاسیک اگر نبرد، شکست خورده است.» جنگ غزه، نمونه بارز این گزاره است. با وجود فشارهای گسترده، غزه در برابر ارتش صهیونیستی ایستادگی کرد و حتی در صورت صلح احتمالی، می‌توان نبرد دو ساله را از منظر استراتژیک به نفع مقاومت ارزیابی کرد.

رژیم صهیونیستی پیش از ۷ اکتبر قصد داشت با گسترش پیمان ابراهیم و پیوستن کشورهایی مانند عربستان سعودی، مالزی و پاکستان به قطار عادی‌سازی، مسئله فلسطین را به حاشیه ببرد. در گام بعد، برنامه آن‌ها شامل ترور دسته‌جمعی رهبران مقاومت در غزه و لبنان و سقوط دولت اسد در سوریه بود تا کار را در شام یکسره کنند.

مقامات صهیونیستی، از جمله یوآف گالانت، وزیر جنگ سابق، آشکارا بیان کرده‌اند که تنها پنج روز پس از عملیات طوفان الاقصی، رژیم صهیونیستی آماده انفجار پیجرها بوده است. این نشان می‌دهد که آماده‌سازی‌ها برای یک عملیات گسترده مدت‌ها پیش از آغاز جنگ انجام شده بود و برخلاف برخی ادعاها، شروع جنگ نتیجه اقدامات پیشگیرانه حماس نبوده است.

با وجود برنامه‌ریزی‌های گسترده، صهیونیست‌ها در ۷ اکتبر ضربه سنگینی دریافت کردند و تحت فشار آمریکا مجبور به اجرای طرح خود در شرایط ناهنجار شدند. آن‌ها با پیش‌بینی جنگی کم‌هزینه و سریع، با تلفات سنگین و شکست برنامه‌های خود مواجه شدند؛ اما جنگ موجب ارتقای مسئله فلسطین در افکار عمومی جهان و تقویت مقاومت شد.

هفت ضربه اصلی به رژیم صهیونیستی

۱. هزینه ۹۰ میلیارد دلاری جنگ: هزینه‌های مستقیم جنگ با غزه و لبنان حدود ۷۰ میلیارد دلار و جنگ احتمالی با ایران ۲۰ میلیارد دلار برآورد شده است. بخش قابل توجهی از این هزینه‌ها شامل تسلیحات، فراخوان نیروهای احتیاط و زیان‌های اقتصادی است. علاوه بر این، هزینه‌های پنهان مانند عملیات امنیتی و تلفات آتی مقاومت قابل محاسبه نیست و احتمالاً به‌صورت پیوسته افزایش می‌یابد.

۲. تلفات نظامی بیش از ۳ هزار نفر: رژیم صهیونیستی تعداد کشته‌های نظامی خود را ۱۱۵۲ نفر اعلام کرده است، اما تلفات واقعی می‌تواند بسیار بالاتر باشد. تنها در عملیات زمینی غزه، ۴۶۶ نظامی کشته شده‌اند.

۳. بیش از ۱۰۰ هزار مجروح نظامی و غیرنظامی: بیش از ۱۸ هزار نظامی آسیب دیده‌اند که یک‌سوم آن‌ها جراحات جسمی دارند. در بخش غیرنظامی، حدود ۸۱ هزار نفر به درمانگاه‌ها مراجعه کرده‌اند و ۳۰ هزار نفر به دلیل مشکلات روانی درخواست معلولیت داده‌اند.

۴. بی‌ثباتی اقتصادی و انحراف بودجه: افزایش ۶۵ درصدی هزینه‌های نظامی، سهم بودجه دفاعی را به ۸.۸ درصد تولید ناخالص داخلی رسانده است. این امر همراه با مشکلات سربازگیری و نوسانات قیمت‌ها، شرایط زندگی و کسب‌وکار شهروندان را دشوار کرده است.

۵. کاهش حمایت‌های غرب: نگاه مثبت دولت‌ها و افکار عمومی غرب به رژیم صهیونیستی از بیش از ۵۰ درصد به زیر این عدد کاهش یافته است. این موضوع نشان می‌دهد بقای تل‌آویو بیشتر به حمایت سیاسی غرب وابسته است تا قدرت نظامی.

۶. اصرار جامعه جهانی بر تأسیس کشور فلسطین: پس از جنایات رژیم، ۱۴۰ کشور بر لزوم تأسیس کشور فلسطین تأکید کرده‌اند؛ نشانه‌ای از تأثیر مقاومت بر سیاست جهانی و مدیریت فشارهای داخلی قدرت‌های بزرگ.

۷. تلفات و آسیب تجهیزات زرهی: حدود ۲ هزار تانک، نفربر و خودروی زرهی رژیم هدف قرار گرفته‌اند. برخی تانک‌ها چندین بار آسیب دیده و بازسازی شده‌اند؛ تخریب خودروها و بولدوزرهای زرهی نیز به‌مراتب بیشتر بوده است.

هزینه‌های غزه و محور مقاومت

تلفات انسانی: مجموع شهدا، مفقودین و جنین‌های سقط شده به ۸۸ هزار و ۵۰۰ نفر می‌رسد که شامل ۲۰ هزار کودک و ۱۲ هزار و ۵۰۰ زن است. تعداد شهدای زیر یک سال ۱۰۰۰ نفر، کادر درمان ۱۶۰۰ نفر و خبرنگاران ۲۵۰ نفر ثبت شده‌اند.

مجروحان: تعداد مجروحان بالغ بر ۱۷۰ هزار نفر است؛ معادل ۷.۴ درصد جمعیت منطقه. با احتساب شهدا، بیش از ۱۰ درصد جمعیت غزه تحت تأثیر مستقیم جنگ قرار گرفته‌اند.

تأثیر بر خانواده‌ها: ۲۷۰۰ خانواده کاملاً از بین رفته و ۶ هزار خانواده تنها یک عضو باقی دارند. ۵۶ هزار کودک یتیم شده‌اند.

تخریب زیرساخت‌ها: ۲۶۸ هزار خانه تخریب شده، ۱۴۸ هزار خانه با آسیب شدید، و نابودی ۸۳۵ مسجد، ۳۸ بیمارستان، ۹۶ مرکز درمانی و ۱۶۵ مرکز آموزشی ثبت شده است.

کد خبر 913937